Παναγούλ' πούσε!

Βρε Πανάγω,

Σαν θαρρείς αυτούδε το σατανοκούτ', βρε δεν σου φαίνετ' να χωρεύουν τα χρώματ'; Μένα, ολούθε πάνε, λές κ΄έβγαλαν ποδάρ΄ και τούβαλαν στα πόδια. Πά΄να αρχινήσ΄. . . μα μιάς και πα΄να βγάλ΄ λέξ. . . μια θαρρώ τα κουμπάκια, μια το διαβολοκιούπι, ρε μ'αρπάζ΄ μια ζάλη! Λές κ΄έπ΄σα μέσ΄σε τρούπα! θαρρώ ολούθε φωτάκια. Τι΄ντα θέλουμε βρε αυτά; Άμ, εδώ καράβια χάνονται... βαρκούλς αρμενίζουν!

Βρε Πανάγω, αυτά τα "Πιττολόγια" τινα να΄ναι; Μιάς και αρχινήσ, βρε δεν τ΄αφήνουμε! Η τέχνη θέλ΄μάστορη, μα τα λόγια Πιτταίους. Τι, ρε, σόϊ πού'μαστε!

Άντε! Μερχαμπά και στη Βαshίλω.

Λεγωνίδας με΄τ΄ασκέρι.